Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Ο "λόγος" που... έχει λόγο να λέγεται

Κων/νος Μπληζιώτης
Δάσκαλος Ειδικής Αγωγής
Δ/ντής 8ου Δ.Σ Αγ. Παρασκευής
Βρήκα ενδιαφέρουσα την ομιλία  για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου που εκφώνησε ο συνάδελφος  Διευθυντής του 8ου Δ.Σ Αγίας Παρασκευής Κωνσταντίνος Μπληζιώτης  ανήμερα της εθνικής επετείου στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής. Θεωρώ ότι ξεφεύγει από τους συνήθεις  "πανηγυρικούς", έχει κάτι να πει  και γι΄αυτό τήν μοιράζομαι με τους αναγνώστες του ιστολογίου: 

"Αιδεσιμοσιολογιότατοι ιερείς, εφημέριοι του ναού τούτου.
Αναγνωρίσιμοι και μη αναγνωρίσιμοι πολίτες του δήμου της Αγίας Παρασκευής.

28η Οκτωβρίου 2016 σήμερα.
Μια μέρα που ξυπνούν μνήμες,... μνήμες ηρωικές, μνήμες προβληματισμού για το παρόν, για το μέλλον…
Δε θα σας μιλήσω για τον τορπιλισμό του ¨΄Ελλη¨… Δε θα σας μιλήσω για τον Ιταλό πρεσβευτή Γκράτσι… Δε θα σας μιλήσω για το φασισμό στην Ευρώπη τα χρόνια εκείνα και για τους αντιπροσώπους του Χίτλερ κα Μουσολίνι. Εξάλλου τα περισσότερα τα γνωρίζετε!
Θα σας μιλήσω για το ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά, για το όχι του λαού μας. Θα σας μιλήσω για τον παππού μου και για το δικό του αγώνα και το δικό του ΟΧΙ.
Περήφανος γι΄αυτόν κρατώντας ένα ημερολόγιο ψυχής από το μέτωπο. Ένα ημερολόγιο ψυχής που μου άφησε παρακαταθήκη λίγα χρόνια πριν πεθάνει. Η ευθύνη γι΄αυτό που κρατώ είναι μεγάλη. Με επέλεξε ανάμεσα στα 5 παιδιά του, 11 εγγόνια του και 16 δισέγγονά του.
Έβαλε την πατρίδα πάνω από τα προσωπικά του συμφέροντα.
Επί χρόνια καμαρώνω για τους αγώνες του και θριαμβολογώ για τα κατορθώματα και τους ηρωισμούς της γενιάς του. Φοβάμαι ότι τα χρόνια που ακολούθησαν κάποιες γενιές προηγούμενες, η δική μου γενιά και κάποιες μετέπειτα από μένα κατασπαταλήσαμε την ελευθερία που εκείνος και η γενιά του μας χάρισαν.
Γράφει κάπου στο ημερολόγιό του:
«Είναι αδύνατον να αφήσομεν εμείς η σημερινή γενεά να απωλεσθεί αύτη η ιερά ελευθερία που ενεμφανίσθει και εστερεώθη με το αίμα χιλιάδων ελληνικών σωμάτων».
Δεν ξέρω αγαπητοί μου τι πρέπει να κάνω σήμερα. Πιάνω πένα να γράψω για τη σημερινή μέρα, προσπαθώ να βγάλω μεγάλα λόγια αλλά δε μου βγαίνουν. Η εθνική μου αξιοπρέπεια καμώνεται και προσποιείται ότι γιορτάζει κάτω από το αυστηρό βλέμμα της επιτήρησης αλλά και της επικείμενης όπως και των μελλοντικών αξιολογήσεων.
Πατρίδα «πεδίο βολής φθηνό»
Πατρίδα, Κατοχή, Αντίσταση. Οι λέξεις άδειασαν με τα χρόνια. Ελπίζω να μην άδειασαν και οι ζωές μας! Αγαπητέ μου παππού! Αν με ακούς από εκεί πάνω σου ζητώ συγγνώμη γιατί εγώ και η γενιά μου δε σου μοιάσαμε πολύ ή σου μοιάσαμε τόσο λίγο!!! Δε θέλω να λιποψυχήσουν οι λέξεις! Δε θέλω να λιποψυχήσει το φρόνημα των ανθρώπων! Δε θέλω να λιποψυχήσει η θέληση των ανθρώπων να παραμείνουν αδούλωτοι!...
Εδώ θα παραμείνουμε! Δε θα φύγει κανείς!
Θα μείνουμε να φυλάμε τα πεζούλια που άφησε ο παππούς μου, θα μείνουμε εδώ και θα μοιραστούμε την φτώχεια, την ανάγκη, την οργή!
Η εκκλησία μας γιορτάζει σήμερα τη γιορτή της Αγίας Σκέπης. Η εικόνα δείχνει την Παναγία με ανοιχτή αγκαλιά και το Απολυτίκιο αναφέρει: «σκέπεις τον λαόν Σου νοερώς, εκ πάσης των εχθρών επιβουλής».
Ταιριάζει η εθνική επέτειος με το νόημα της θρησκευτικής εορτής. Πάνω από τον αγώνα των Ελλήνων σκέπει η Παναγία. Σε αντίθετη περίπτωση θα κοιτούσε αλλού. Ο Θεός δεν κάνει φυλετικούς και εθνικούς διαχωρισμούς. Είναι μόνο Αγάπη και Ελευθερία.
Θα σας αφήσω με ένα ερώτημα. Στις 28 Οκτωβρίου 1940 οι Έλληνες είπαν το ΟΧΙ. Μετά τη 28η Οκτωβρίου 2016 τι;;;;;

Υ.Γ. 6000 ήρωες βρίσκονται ακόμα θαμμένοι σε ομαδικούς τάφους κάπου στην Αλβανία. Πότε επιτέλους θα φτιάξουμε τα εθνικά νεκροταφεία; (Υπάρχει σχετική απόφαση του 1980 που δεν υλοποιήθηκε ποτέ)
Αγαπητέ μου παππού,
Εύχομαι κάποια στιγμή τα εγγόνια και τα δισέγγονα των συμπολεμιστών σου που χάθηκαν να έχουν τον τόπο, το χώρο, το σημείο που θα μπορούν να διατηρούν άσβεστη τη μνήμη μ΄ ένα άσβεστο καντήλι ή έστω να μπορούν να ανάψουν ένα κερί.
Κλείνω με τους στίχους: Σταυρωμένη Πατρίδα/ μες στα μάτια σου είδα/ της ανάστασης φως!!! 

Μπληζιώτης Κων/νος Δάσκαλος στην Ειδική Αγωγή"

1 σχόλιο:

vivian είπε...

Πολύ καλά έκανες συνάδελφε και δημοσίευσες το λόγο.
Έχει ενδιαφέρον να αποφεύγεις τα τετριμμένα και να αρθρώνεις ουσιαστικό λόγο τέτοιες μέρες.